-
1 obiekt kosmiczny
• spatial body -
2 obiekt kosmiczny wchodzący z orbity do atmosfery
• reentry body• reentry vehicleSłownik polsko-angielski dla inżynierów > obiekt kosmiczny wchodzący z orbity do atmosfery
-
3 obiek|t
m (G obiektu) 1. (rzecz, przedmiot) object- obiekt kosmiczny a space object- obiekt na mapie a feature on a map- kolekcja obejmuje obiekty pochodzące z XVII wieku the collection includes 17th-century items2. (przedmiot zainteresowań) object, subject- być obiektem badań naukowych to be an object a. a subject of scientific study- być obiektem krytyki to be the object a. target of criticism, to be on the receiving end of criticism- być obiektem plotek to be the subject of gossip- być obiektem czyichś żartów to be the butt of sb’s jokes- był obiektem westchnień każdej dziewczyny he was every girl’s heart-throb- stać się obiektem drwin to become an object a. a target of ridicule, to be held up to ridicule- stał się obiektem kpin/zainteresowania mediów he became a figure of fun/the focus of media attention3. (budynek) building; (zespół budynków) complex- obiekt gastronomiczny/hotelowy/muzealny/sportowy a catering/hotel/museum/sports a. sporting facility- obiekt przemysłowy an industrial works, an industrial plant- obiekt wojskowy military installations- obiekt zabytkowy a historic building, a building of historic(al) interest- uczelnia ma nowoczesne obiekty sportowe the university has modern sports facilities□ niezidentyfikowany obiekt latający Unidentified Flying Object, UFOThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obiek|t
См. также в других словарях:
wystrzelić — dk VIa, wystrzelićlę, wystrzelićlisz, wystrzelićstrzel, wystrzelićlił, wystrzelićlony wystrzelać ndk a. dk I, wystrzelićam, wystrzelićasz, wystrzelićają, wystrzelićaj, wystrzelićał, wystrzelićany, wystrzeliwać ndk VIIIb, wystrzelićwuję,… … Słownik języka polskiego
orbita — ż IV, CMs. orbitaicie; lm D. orbitait 1. astr. «droga, po której porusza się ciało niebieskie lub obiekt kosmiczny względem innego ciała niebieskiego» Orbita okołosłoneczna, okołoziemska. Orbita planety, komety. Statek kosmiczny wszedł na orbitę … Słownik języka polskiego
prędkość — ż V, DCMs. prędkośćści 1. blm rzecz. od prędki a) w zn. 1: Prędkość czyichś kroków. ◊ pot. Zrobić coś z prędkości «zrobić coś nie zamierzonego na skutek pośpiechu, przez pośpiech, w pośpiechu» b) w zn. 2: Zlecenie wykonano z należytą prędkością.… … Słownik języka polskiego
pulsar — m IV, D. a, Ms. pulsararze; lm M. y astr. «obiekt kosmiczny wysyłający promieniowanie w przestrzeń w postaci krótkotrwałych sygnałów powtarzających się cyklicznie w okresie 1 sekundy lub krótszym» ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
tor — I m IV, D. u, Ms. torze; lm M. y 1. «trasa, droga, po których porusza się jakieś ciało; droga, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt, np. pocisk, pojazd kosmiczny; trajektoria» Tory planet. Tor światła. Tory elektronów wewnątrz… … Słownik języka polskiego
trajektoria — ż I, DCMs. trajektoriarii; lm D. trajektoriarii (trajektoriaryj) «krzywa, którą zakreśla w przestrzeni poruszający się obiekt traktowany jako punkt materialny, np. pocisk, pojazd kosmiczny; tor» ‹z łc.› … Słownik języka polskiego
UFO — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 7}} niezidentyfikowany obiekt latający, uważany przez niektóre osoby za statek kosmiczny z innej planety; latający talerz <ang. skrót> {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
